امیدوارم هیچ وقت اولین روز مدیریتت رو با اخراج شروع نکنی!
مخصوصا اخراج کسی که احساس خوبی نسبت بهش داری و خودت با رفتنش موافق نیستی!
من همچنان فکر می کنم اگر کار دیگری، با شرایط دیگری بهش بدیم می تونه با کیفیت بیشتری عمل کنه، اما گویا دچار فرسودگی شغلی شده.
روزهای اولی که دیده بودمش اولین چیزی که در چهره اش میدیدی دندون های سفید و مرتب و لبخند زیباش بود، صدای خنده اش بلند و بانمک بود و بقیه رو هم به خنده می انداخت.
نمی دونم چطور شد، خیلی وقته که به جز یه لبخند کوتاه گاه و بیگاه چیزی ازش نمی بینم، اکثرا هم ساکته، یه مدت که هر روز مریض بود، نه که مریض! چهره اش رنجور بود.
الان ها باز بهتره، به لحاظ جسمی ولی خب، گویا عمر همکاری ما در این زمینه تموم شده.
امید به خدا. برای همه آرزوی موفقیت دارم.
اولین منبع
درباره این سایت